Web Analytics Made Easy - Statcounter

رسول جعفریان در کانال تلگرامی خود نوشت: ابن عبدالبر در کتاب استیعاب می گوید: در جمادی الاولی سال 41 بود که حسن بن علی (ع) حکومت را تسلیم معاویه کرد، و آن وقت 66 ساله دو ماه کمتر داشت.    معاویه تا رجب سال 60 حکومت کرد، و پس از دولت یزید و پسرش معاویه دوم، دولت اموی، در شاخه مروانی تا سال 132 جمعا 90 سال حکومت کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

    اسلام عثمانی یا اموی، در مقابل اسلام علوی شکل گرفت، و توانست در یک دوره حساس نود ساله، با کنار زدن علویان و دیگر رقیبان، نه تنها یک امپراتوری عربی در پهنه وسیعی از ربع مسکون وقت ایجاد کند بلکه تلقی و تفسیر خاصی از اسلام را هم در عمق ذهن امت اسلامی استقرار بخشد.    ادوره اموی، از این جهت که نخستین قرن شکل گیری فرهنگ اسلامی است، بسیار مهم است و دیدگاه های امویان سخت در آن نفوذ دارد. البته همان زمان، جناح های مخالف دیگری هم به جز علویان بودند که در باره اسلام عثمانی، تأمل داشته و آن را نمی پذیرفتند. خوارج، جناحی از قریش از پیروان خاص شیخین، مانند جریان ابن زبیر، و نیز جریانی وابسته به معتزله و مرجئه با رهبری ابوحنیفه که مخالف امویان بودند، اما جریان غالب و اسلام فراگیر متعلق به امویان بود.    اساس این دولت، غلبه دادن نگرش عربی و قبیله ای و حاکم کردن عنصر عرب بر اسلام بود. آنها تلاش کردند دین را تفسیر عربی کنند و در این کار موفق بودند.    یک تجربه مهم در این دولت، غلبه دادن عنصر «فتح» و «جنگ» و خشونت بود که در اسلام اموی سخت غالب شد، خشونتی از نوع حجاج و یا حتی خود عبدالملک و فرزندانش مثل هشام، رنگی بود که اسلام اموی را پوشش می داد و وجود کسانی مثل عمر بن عبدالعزیز که تلاش کرد در این زمینه تفاوت عمل کند، اثری نگذاشت و از آن  تنها یک خاطره باقی ماند.   در نگرش سیاسی اسلام اموی، هر نوع شورش و مخالفتی برای اصلاح، نوعی فرقه گرایی است، و جماعت و طاعت در زمره مفاهیم اصلی هستند. در این نگاه، امام حسین یک تفرقه افکن است که می کوشد الفت و محبت میان امت را از بین ببرد.    اسلام اموی، در این نود سال، برای اصل دین ارزش قائل نبود و از آن فقط به عنوان یک ابزار استفاده می کرد. لذا چندان به آموزش دین در میان مردم بها نمی داد، اما تسلط سیاسی را اصل می دانست.    اسلام اموی، برای فتوحات و توسعه جغرافیایی ارزش زیادی قائل است و یکسره کوشش می کرد تا بتواند سرزمینهای بیشتری را در اختیار داشته باشد، اما در تعمیق اسلام در جامعه کاری نمی کرد. شواهد تاریخی از دوره امام سجاد (ع) که در همین عصر می زیست داریم که مردم با ساده ترین احکام شرعی خود آشنا نبودند، اما دامنه فتوحات تا اندلس کشیده شد، و دهها هزار اسیر و برده و کنیز و در واقع دخترکان زیبا و ماه روی اندلسی و غیره، سوار بر دهها کشتی، به شام و حجاز آورده شدند تا در کار عیش و زندگی روزمره سران عرب خدمت کنند.    راستش، بردگی که اسلام کوشید آن را کم رنگ کند و حضرت رسول (ص) خودش یک بار هم اسیری را برده نکرد، در عصر اول فتوحات و سپس در دوره اموی به صورت یک اصل درآمد و برای همیشه در فقه منتسب به اسلام، استوار شد. اسلام اموی بود که صدها هزار برده ایرانی را به میان اعراب برد و برای آن قاعده و قانون نوشت. در این اسلام، رفتار عرب فاتح با ایرانی و بربر و رومی، هیچ تفاوتی با مغولان نداشت و مثل هر فاتح دیگری رفتار می شد. تلاش بعدی مسلمانان در پیراستن چهره اسلام از آنچه امویان کردند، چه اندازه موثر بود، نمی دانم.   این یادداشت را نوشتم تا عرض کنم، ما در شناخت اسلام اموی و عثمانی، در شناخت رنگی و لعابی که امویان بر اسلام زدند و آثارش در عمق فکر و فقه اسلامی باقی ماند، هنوز کار جدی نکرده ایم. این تاریخ، بهانه ای شد تا یادآور شوم که لازم است در این باره تحقیقات جدی تری صورت گیرد. کانال عصر ایران در تلگرام

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: اسلام حکومت اسلام اموی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۷۳۳۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مردم پایه اقتدار حکومت اسلامی را تشکیل می‌دهند

ایسنا/لرستان استاندار لرستان پایه اقتدار حکومت اسلامی را مردم دانست و با بیان اینکه هرجا خطا کرده‌ایم جاهایی بوده که از حضور مردم در صحنه‌های مختلف اقتصادی و اجرایی غفلت کرده‌ایم، گفت: باید کارها را به مردم واگذار کنیم.

ابوطالب شفقت امروز، هشتم اردیبهشت ماه در جلسه شورای شهرداران و شوراهای اسلامی که در محل سالن جلسات استانداری لرستان برگزار شد، اظهار کرد: شورا پل ارتباطی بین دولت و مردم است، حال چه شورای اسلامی شهر باشد چه مجلس شورای اسلامی. ضرورت دارد در جریان اقتصادی و تولیدی مردم را مشارکت دهیم و آنان را تشویق به کسب و کار و مشارکت در کارهای تولیدی و اقتصادی کنیم.

استاندار لرستان بیان کرد: انتظار می‌رود اعضای شورای اسلامی شهر و روستاهای استان علاوه بر قانون شناسی، فرصت‌های موجود را شناسایی کنند. همچنین استفاده از پیمانکاران بومی به خصوص در طرح‌های کوچک شهرداری‌ها مدنظر قرار گیرد.

وی با بیان اینکه مناقصه محدود مسابقه محلی است، بیان کرد: باید مناقصه‌ها محدود برگزار شود و از ظرفیت پیمانکاران استان در پروژه‌های کوچک استفاده شود.

شفقت با بیان اینکه باید از ظرفیت‌های استان در داخل استان بهره‌برداری شود و ارزش افزوده در شهرداری‌ها مساله‌ای مهم است، اضافه کرد: در استفاده از پیمانکاران بومی به ویژه در کارهای کوچک تعلل نکنید.

وی عنوان کرد: لرستان استانی سیل‌خیز است و ضرورت دارد منابع طبیعی، محیط زیست در اطراف شهر عملیات آبخیزداری و آبخوان‌داری را انجام دهند.

شفقت برساماندهی رودخانه‌های لرستان تاکید کرد و افزود: اختلاف‌نظری بین شهرداری خرم‌آباد و آب منطقه‌ای لرستان روی ساماندهی خرم‌رود وجود دارد که باید حل و فصل شود و هر کدام از آن‌ها که متولی محسوب می‌شوند موظف به ساماندهی رودخانه هستند.

انتهای پیام

دیگر خبرها

  • جلد ششم کتاب «عنوان بصری» منتشر شد
  • مردم پایه اقتدار حکومت اسلامی را تشکیل می‌دهند
  • سوسانو چگونه از دنیا رفت و جومونگ چه بلایی سر او آورد؟
  • امروز حکومت اسرائیل منفورتر از همیشه است
  • دستاوردهای جهاد افغانستان را حفظ می کنیم
  • اگر حکومت دینی برپا نمی‌شد چه اتفاقی می‌افتاد؟
  • طالبان: برای حفظ دستاوردهای جهاد افغانستان تلاش می‌کنیم
  • سلامتی و طولانی عمر در حکومت امام زمان(عج)
  • طالبان: سه کشور همسایه زمینه داعش در منطقه را فراهم کرده‌اند
  • کشف تصویر ۱۸۰۰ساله «اسکندر مقدونی»